-
1 sich gewöhnen
elimîn--------hînbûn -
2 sich gewöhnen
-
3 sich gewöhnen an
v.to get accustomed to expr.to get used to expr. -
4 sich gewöhnen an
s'habituer -
5 sich gewöhnen
alışmak -
6 gewöhnen
sich gewöhnen an elimîn < elim>--------sich gewöhnen hokirin--------sich gewöhnen hukirin--------sich gewöhnen hîn bûn--------sich gewöhnen hînbûn--------(sich)--------nasandin -
7 gewöhnen
gewöhnen, jmd. ( daran), zu etc. od. daß er etc., daß er nicht etc., consuefacere alqm m. folg. Infin. od. mit folg. ut od. ne u. Konj.; alqm assuefacere m. Infin. – jmd. an etwas gewöhnen, alqm assuefacere alqā re. – alci afferre consuetudinem mit Genet. Gerundii [1122] (z.B. serviendi). – an etwas gewöhnt sein, durch die Perfekta consuevisse, assuevisse, didicisse m. Infin. (s. im folg.). – sich gewöhnen, consuescere od. assuescere, entweder mit folg. Infin. (bes. wenn im Deutschen »zu etc.« folgt), od. mit Abl., od. ad alqm od. alqd, ass. auch mit in alqd (wenn »an etc.« folgt). – se assuefacere alqā re. – assuescere pati alqd (gewohnt werden, etw. zu ertragen, z.B. claram lucem). – discere alqd od. m. folg. Infin. (lernen, z.B. deteriora: u. mori [an den Tod]: u. didici esse infelix, ich habe mich od. ich bin an das Unglück gewöhnt). – sich durch lange Übung an etw. g., magnā exercitatione animum durare, ut patiatur alqd (durch lange Übung das Gemüt abhärten, damit es etw. ertragen lerne, z.B. conspectum accessumque mortis). – sich an die Menschen g., assuescere ad homines; assuescere non reformidare homines: sich aneinander gewöhnt haben, consuesse esse unā (auch v. Tieren): sich daran g., sich so g., daß man etc., in eam se consuetudinem adducere, ut etc. – an etwas gewöhnt, assuefactus od. assuetus alqā re. – an etw. nicht gewöhnt, s. (einer Sache) ungewohnt.
-
8 gewöhnen
gewöhnen♦voorbeelden:♦voorbeelden: -
9 gewöhnen
gewöhnen I vt (an A) приуча́ть (кого́-л. к чему́-л.)er ist daran gewöhnt он к э́тому привы́кsich gewöhnen (an A) II привыка́ть (к чему́-л.) -
10 gewöhnen
gewöhnen* [gə'vø:nən]I vt alıştırmak (an -e)II vrsich \gewöhnen alışmak (an -e) -
11 gewöhnen
gewöhnen rá-, hozzászoktat (an A -re);sich gewöhnen meg-, hozzá-, rászokik -
12 gewöhnen
I v/refl: sich gewöhnen an (+ Akk) get used ( oder accustomed) to; an ein Klima: become acclimatized (bes. Am. acclimated) to; sich daran gewöhnen zu (+ Inf.) get used to (+ Ger.), get into the habit of (+ Ger.) du wirst dich daran gewöhnen müssen auch you’ll have to learn to put up with it; man wird sich daran gewöhnen müssen it’ll take a bit of getting used to; man gewöhnt sich an alles you can get used to anything in time; daran werde ich mich nie gewöhnen I’ll never get used to itII v/t: jemanden gewöhnen an (+ Akk) get s.o. used to; (vertraut machen mit) familiarize s.o. with; an ein Klima: acclimatize (bes. Am. acclimate) s.o. to; gewöhnt* * *to inure; to habituate* * *ge|wöh|nen [gə'vøːnən] ptp gewöhnt1. vtgewö́hnen — to make sb used or accustomed to sth, to accustom sb to sth
einen Hund an Sauberkeit gewö́hnen — to house-train a dog
Sie werden sich noch daran gewö́hnen müssen, dass... — you'll have to get used to or have to accept the fact that...
daran gewöhnt sein, etw zu tun — to be used to doing sth
2. vrsich an jdn/etw gewö́hnen — to get or become used to sb/sth, to accustom oneself to sb/sth
du musst dich an Ordnung/Pünktlichkeit gewö́hnen — you must get used to being orderly/punctual, you must get into the habit of being orderly/punctual
sich daran gewö́hnen, etw zu tun — to get used or accustomed to doing sth
* * *(to make (especially oneself) familiar with or used to: He soon accustomed himself to the idea.) accustom* * *ge·wöh·nen *[gəˈvø:nən]I. vtein Haustier an Sauberkeit \gewöhnen to house-train a petII. vr▪ sich akk an jdn/etw \gewöhnen to get [or become] used to sb/sth; Mensch a. to accustom oneself to sth▪ sich akk daran \gewöhnen, etw zu tun to get used to doing sth; Mensch a to get accustomed to doing sth* * *1.transitives Verbjemanden an jemanden/etwas gewöhnen — get somebody used or accustomed to somebody/something; accustom somebody to somebody/something
2.an jemanden/etwas gewöhnt sein — be used or accustomed to somebody/something
reflexives Verbsich an jemanden/etwas gewöhnen — get used or get or become accustomed to somebody/something; accustom oneself to somebody/something
* * *A. v/r:sich gewöhnen an (+akk) get used ( oder accustomed) to; an ein Klima: become acclimatized (besonders US acclimated) to;man wird sich daran gewöhnen müssen it’ll take a bit of getting used to;man gewöhnt sich an alles you can get used to anything in time;daran werde ich mich nie gewöhnen I’ll never get used to itB. v/t:jemanden gewöhnen an (+akk) get sb used to; (vertraut machen mit) familiarize sb with; an ein Klima: acclimatize (besonders US acclimate) sb to; → gewöhnt* * *1.transitives Verbjemanden an jemanden/etwas gewöhnen — get somebody used or accustomed to somebody/something; accustom somebody to somebody/something
2.an jemanden/etwas gewöhnt sein — be used or accustomed to somebody/something
reflexives Verbsich an jemanden/etwas gewöhnen — get used or get or become accustomed to somebody/something; accustom oneself to somebody/something
* * *(an) v.to accustom (to) v. v.to acclimate v.to accustom v.to customise (UK) v.to customize (US) v.to familiarise (UK) v.to familiarize (US) v.to inure v. -
13 gewöhnen
gə'vɔːnənv1)sich gewöhnen — acostumbrarse, habituarse
2)acostumbrar [an a]; (an Klima) aclimatar [an a]■ sich gewöhnen acostumbrarse [an a]; (vertraut machen) familiarizarse [an con]; (an Klima) aclimatarse [an a]transitives Verbjn an etw/jn gewöhnen acostumbrar a alguien a algo/alguien————————sich gewöhnen reflexives Verbsich an etw/jn gewöhnen acostumbrarse a algo/alguiensich daran gewöhnen, etw zu tun acostumbrarse a hacer algo -
14 gewöhnen
gə'vøːnənvsich gewöhnen an — s'habituer à, se familiariser avec
Man gewöhnt sich an alles. — On se fait à tout.
Ich bin es gewöhnt. — J'y suis habitué.
gewöhnengew75a4e003ö/75a4e003hnen * [gə'vø:nən]habituer; Beispiel: jemanden an etwas Akkusativ gewöhnen habituer quelqu'un à quelque chose; Beispiel: an jemanden/etwas gewöhnt sein être habitué à quelqu'un/quelque choseBeispiel: sich an jemanden/etwas gewöhnen s'habituer à quelqu'un/quelque chose -
15 gewöhnen
- {to blood} trích máu, luyện cho thích máu, xúi giục, kích động - {to season} luyện tập cho quen, làm dày dạn, làm cho thích hợp để sử dụng, cho gia vị, thêm mắm thêm muối, làm dịu bớt, làm nhẹ bớt, làm đỡ gay gắt = gewöhnen [an] {to acclimatize [to]; to accustom [to]; to adapt [to]; to familiarize [with]; to habituate [to]; to inure [to]; to use up [to]}+ = sich gewöhnen [an] {to get used [to]; to habituate oneself [to]}+ = sich gewöhnen an {to become seasoned; to get accustomed to; to get used to; to take to}+ = sich an etwas gewöhnen {to get accustomed to something}+ -
16 gewöhnen
gewö́hnen sw.V. hb tr.V. привиквам, приучвам (jmdn. an etw. (Akk) някого към нещо); sich gewöhnen свиквам, привиквам (an jmdn./etw. (Akk) с (към) някого, нещо); Die Kinder an Disziplin gewöhnen Приучвам децата на дисциплина; Sich an die Hitze gewöhnen Свиквам с горещината. -
17 gewöhnen
1.Kínder an Pünktlichkeit gewöhnen — приучить детей к пунктуальности
Ich bin darán gewöhnt. — Я к этому привык.
2.Ich hábe mich darán gewöhnt, früh áúfzustehen. — Я привык рано вставать.
-
18 gewöhnen
-
19 gewöhnen an
to accustom to;sich gewöhnen anto get accustomed to; to get used to; to accustom to* * *v.to habituate v. -
20 gewöhnen
приучать <чить> (an A к Д); sich gewöhnen an (A) свыкаться < свыкнуться> с (Т); ich bin daran gewöhnt мне не привыкать
См. также в других словарях:
sich gewöhnen an — sich gewöhnen an … Deutsch Wörterbuch
gewöhnen — vertraut werden; (sich) akklimatisieren; (sich) anpassen; (sich) einleben; (sich) angewöhnen; (sich) aneignen; (ein Verhalten) annehmen; (sich etwas) zu eige … Universal-Lexikon
gewöhnen — beibringen, bekannt machen mit, vertraut machen mit, zur Gewohnheit machen. sich gewöhnen sich abfinden mit, sich anfreunden mit, sich anpassen, sich arrangieren, sich einfügen, sich einstellen auf, vertraut werden. * * *… … Das Wörterbuch der Synonyme
Gewöhnen — Gewöhnen, verb. reg. act. welches das thätige Zeitwort des vorigen Neutrius ist, gewohnen machen, d.i. Fertigkeit zu Empfindungen oder Handlungen einer Art ohne Bewußtseyn der Bestimmungsgründe hervor bringen. Die Pferde an den Wagen, einen… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
gewöhnen — Vsw std. (8. Jh.), mhd. gewenen, ahd. giwennen Stammwort. Aus g. * wan ija Vsw. gewöhnen , auch in anord. venja, ae. gewenian. Offenbar eine Ableitung zu (g.) * wana in anord. vanr gewohnt , neben dem mit Ablaut ahd. giwona, mhd. gewon steht.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
sich daran gewöhnen zu — sich daran gewöhnen zu … Deutsch Wörterbuch
sich an etwas gewöhnen — sich an etwas gewöhnen … Deutsch Wörterbuch
sich (an)gewöhnen — sich (an)gewöhnen … Deutsch Wörterbuch
gewöhnen, — gewöhnen, ich: akklimatisieren, sich … Das große Fremdwörterbuch
gewöhnen — ge·wö̲h·nen; gewöhnte, hat gewöhnt; [Vt] 1 jemanden / sich an etwas (Akk) gewöhnen jemanden / sich (durch Übung, Wiederholung o.Ä.) mit etwas so vertraut machen, dass es für ihn / einen normal, selbstverständlich wird: sich an die neue Umgebung… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Gewöhnen — 1. Man gewöhnt sich an Alles. Böhm.: Zlému jako dobrému človĕk přivyká. (Čelakovský, 221.) 2. Sich an etwas gewöhnen ist Arbeit für ein Pferd, sich etwas abgewöhnen ist Arbeit für zehn Pferde. Böhm.: Jedna muka náuka (zvykáni) a dvĕ muky oduka… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon